Biz nə qədər ki təbiət ağacının üstündəyik, bütün imkan- lardan yararlana bilərik, ibadət edəndə yetişmiş meyvə, günah edəndə isə çürümüş və qurd düşmüş meyvə kimi oluruq. Həmin imkanlardan biri də tövbədir. O, təbiət ağacı vasitəsilə bizə çatan su və qida kimidir. Öldükdən sonra isə onlar bizə gəlib çatmırlar. Niyə? Çünki tövbə müqəddəs bir inqilab və dəyişiklikdir, bütün inqilab, dəyişiklik və hərəkətlər, həmçinin yol və istiqamətlərin dəyişdirilməsi, yüksəliş və eniş isə bu dünyaya məxsusdur. Amma o dünyaya ayaq basanda olduğumuz məqam, yol və səmtdə dayanırıq, çünki potensialın gerçəkliyə çevrilməsi mərhələsi başa çatıb.