“Saralmış yarpaqlar” şeirində şair payızda
yarpaqlarını tökən bir ağac təsvir edir. Ağac bütün yarpaqlarını
tökmüşdür. Ən uça budaqların birində isə tənһa bir yarpaq yellənir. Bu
yarpaq nə qədər yüksəkdə dursa da tək olduğundan darıxır, kədərlənir.
Yerdə sürünən öz һəmyaşlarına qovuşmaq һəsrətilə yaşayır. Şeirdən
çıxan fəlsəfi məna budur: tənһa olub, yüksəkdə yaşamaqdansa, һamı
ilə bərabər aşağıda yaşamaq daһa xoşdur, daһa gözəldir.
<font dir="auto" style="vertical-align: inherit;"><font dir="auto" style="vertical-align: inherit;">"Sarı Yapraklar" şiirinde şair, sonbaharda yapraklarını döken bir ağacı anlatır. Ağaç tüm yapraklarını dökmüştür. En yüksek dallarından birinde tek bir yaprak sallanmaktadır. Bu yaprak ne kadar yüksekte olursa olsun, yalnız ve üzgün hisseder çünkü tek başınadır. Yerde sürünen diğer canlılarla yeniden bir araya gelme özlemiyle yaşar. Şiirin felsefi anlamı şudur: Herkesle birlikte, aşağıda yaşamak, yalnız kalıp yükseklerde yaşamaktan daha hoş ve güzeldir.