Ne acaib bir zamandır hiç yaranım kalmadı
Yariğarım çıktı ağyar hiç gümanım kalmadı
Gül gibi güldükce güller açılırdı bir zaman
Ağlamadan gayri şimdi hiç emanım kalmadı
Bir onulmaz derde düştüm asla yoktur çaresi
Akl-ü fikrim bitti gitti hiç izanım kalmadı
Bir acaib ruzigar esti bahar-i ömrümde
Erdi hizan gönlüme hiç hoş zamanım kalmadı
Etmedin bahtım bana yar ey felek nettim sana
Tayyar böyle zulm olur mu hanümanım kalmadı
Ne garip zaman, yaralarım kalmadı
Yüreğim gitti, umudum kalmadı
Bir zamanlar güldüğüm güller açardı
Şimdi ağlamaktan başka inancım kalmadı
Çözülmez bir derde düştüm, çaresi yok
Aklım gitti, umudum kalmadı
Garip bir rızık bahar üfledi ömrüme
Erdi hizan, yüreğimde güzel anlar kalmadı
Sen yapmadın şansım, sana üzüldüm
Hazır mısın böyle zalim olmaya, hanımımın da kalmadı