Azerice - Türkçe çeviri (v1.4 yeni)
?Azerice
Bir də qollarını qardaşının boynuna doladı. Qardaşının bu gəlişinə çox şaddı, elə bil, qanadlanmışdı. Sürücünün isə heç maşından da düşməyə halı yox idi. Gözləyirdi, görsün ki, ev sahibi nə buyuracaq...
Hala da "Sarıköynək çalırdılar. Çox sevdiyi bu qədim el havası da onu lap haldan çıxartmışdı. Acından ürəyi üzülürdü.
"Sarıköynək" havası ilə bir yerdə bu həyətə dolma iyi də dol-muşdu. Nədənsə bu iy də onun yadına Məmmədağanı saldı.
Ev sahibəsinin ürəyindən keçən istək isə yəqin ki, baş tutmayacaqdı. O, istəyirdi ki, cənazə bu qapıdan camaatın çiynində çıxsın, camaat bu cənazəni qəbiristanacan çiynindən qoymasın. Axı, qəbiristan çox yaxın idi və bu kənddə elə bir ölü olmamışdı ki, onu basdırmağa maşınla aparsınlar...
- İstəyirsən, meyit qalsın, sabah tezdən aparıb basdırarıq, - qardaşı dedi.
- SabahacanTamam iylənər, o, cavab verdi. Və qardaşı bildirəndə ki, o, rayondan buz da alıb gətirib və o buzla meyiti uç gün də saxlamaq olar, fikrə getdi...
Bu meyitdən bezməmişdi, bu gecəni də meyitlə qala bilərdi, amma daha əmin idi ki, bu heç nəyi dəyişməyəcək, o, əmin idi ki, sabah da bu qapıya heç kim gəlməyəcək...
- Yox, - dedi, aparaq basdıraq.
Toyun çal-çağırı isə kəndi başına götürmüşdü.
-Mən bu camaatı belə bilməzdim, qardaşı dedi, -minnətə də getdim, sözümü eşitmədilər...
Türkçe
Kollarını tekrar kardeşinin boynuna doladı. Kardeşini gördüğüne o kadar sevinmişti ki, sanki kanatları varmış gibi hissediyordu. Ama şoför arabadan inmek bile istemiyordu. Arabanın sahibinin ne diyeceğini bekliyordu...
Hâlâ "Sarıköyenek" çalıyorlardı. Çok sevdiği bu kadim halk atmosferi onuTamamen kendinden geçirmişti. Yüreği kederle burkuldu.
"Sarıköyenek" atmosferinin yanı sıra, bu avluyu dolma kokusu da dolduruyordu. Nedense bu koku ona Mammadaga'yı da hatırlatıyordu.
Ev sahibesinin yüreğindeki dilek muhtemelen gerçekleşmeyecekti. Cenazenin bu kapıdan halkın omuzlarında çıkmasını istiyordu ki, halk bu cenazeyi mezarlığa kadar omuzlarında bırakmasın. Ne de olsa mezarlık çok yakındı ve bu köyde daha önce arabayla defnedilmek üzere götürülecek tek bir ölü bile olmamıştı...
- İstersen cesedi bırak, yarın erkenden alıp gömelim,- dedi kardeşi.
- Yarına kadar kötü kokar, diye cevap verdi. Kardeşi ona ilçeden buz getirdiğini ve o buzla cesedin üç gün saklanabileceğini söylediğinde, düşündü...
Bu cesetten bıkmamıştı, bu gece cesedin yanında kalabilirdi, ama bunun hiçbir şeyi değiştirmeyeceğinden, yarın da kimsenin bu kapıya gelmeyeceğinden daha da emindi...
- Hayır,- dedi, alıp gömelim.
Köyü düğün alayı sarmıştı.
- Bu insanları tanımıyordum bile, dedi kardeşi,- Teşekkür etmeye gittim, beni dinlemediler...