Azerice - Türkçe çeviri (v1.4 yeni)
?Azerice
O zaman Əlizaman hələ qəssab "şəyirdi" idi, o köhnə göy motosikletini minib işə gedirdi, o motosikletin üstündə də işdən qayıdırdı. Özü demişkən, toqqasınınAltını bərkidəndən sonra başlayırdı oxumağa. Həmişə də "Sarıköynək" oxuyur-du. O zamanlar, bəlkə də, bu kənddə Əlizamandan savayı o mahnını oxuyan yox idi. Səsini başına atan kimi də Nina Vasil-yevna başını doqqazdan içəri salardı, gülə-gülə, apyat aryoş?
- deyib gedirdi.
Əlizaman sonradan dəyişdi. Hərdən fikirləşirdi ki, bəlkə, elə Əlizamanın dəyişməsinə o, özü bais olub?
Sən demə, Məmmədağa da buradaymış... Büzüşüb
"Belorus"a söykənmişdi...
- Sən burada neyniyirsən ə? sürücü onu dindirəndən sonra Ayna xanım da onu gördü və bu gün ikinci dəfə Ayna xanımın gözləri yaşardı.
Məmmədağa mənə çox kömək elədi, - Ramazan dedi,
çox kömək elədi...
Ayna xanım isə anlaya bilmirdi ki, niyə bu Məmmədağanı dəli hesab eləyirlər? O, toya da gedə bilərdi, yeyərdi, içərdi, oynayardı. Amma o, bu camaatın ölüsündən də üz döndərdiyi bir adama qəbir qazmağa gəlmişdi, bəlkə, elə bu da dəlilikdir...
Ramazanın "Belorus"un çalovuyla qəbiristandan bir xey-li aralıda qazdığı çalaya qəbir də demək olmazdı, hər halda, cənazəni bu çalaya uzatdılar, elə bil, bu meyitə yiyə durmuş Ayna xanımın dili da bundan sonra açıldı.
Türkçe
O zamanlar Alizaman hâlâ kasaptı, eski mavi motosikletiyle işe gidip aynı motosikletle dönüyordu. Kendi deyimiyle, tokasını sıktıktan sonra şarkı söylemeye başlardı. Hep "Sarıköyünek"i söylerdi. O zamanlar belki de bu köyde Alizaman'dan başka bu şarkıyı söyleyen kimse yoktu. Şarkı söylemeye başlar başlamaz, Nina Vasilyevna başını uzatıp gülerek "Neyin var senin?"
der ve giderdi.
Alizaman sonra değişirdi. Bazen Alizaman'ın değişiminden kendisinin sorumlu olduğunu düşünürdü?
Yani Mammadaga da buradaydı... Çürümüş
ve "Belorus"a yaslanmıştı...
- Burada ne yapıyorsun? Şoför sorguladıktan sonra Ayna Hanım da onu gördü ve bugün ikinci kez Ayna Hanım'ın gözleri yaşlarla doldu.
Mammadaga bana çok yardım etti, - dedi Ramazan,
çok yardım etti...
Ayna Hanım, bu Mammadaga'yı neden deli olarak gördüklerini anlayamıyordu. Bir düğüne gidebilirdi, yiyebilir, içebilir, oynayabilirdi. Ama bu toplumun sırtını döndüğü bir adamın cesedine mezar kazmaya gelmişti, belki de bu delilikti...
Ramazan'ın mezarlıktan uzakta "Belorus" sabanı ile kazdığı çukura mezar bile denilemezdi, zaten cesedi bu çukura koymuşlardı, sanki orada bu cesetle duran Ayna Hanım ondan sonra ağzını açmıştı.